නිසදැස්

පති කුලයට යන අක්කණ්ඩියට


අත දමා දෙඋර වට

කෑ ගසා හඬවන්ට
එපා අක්කණ්ඩියේ මම

උඹ නැතිව තනිව මම.......

වැලි කෙළියෙ ඉදන් මට

කෑ ගසා ළඟට ගෙන

දෙපා පොඩි අතින් සිඹ

වාරු කල උඹෙ සුවඳ.......

දිය වෙමින් කඳුළු කැට

පෑරෙනා ලය තුරුල

ඉල්ලමින් උඹෙ සුවඳ

කෑගසයි ගෙදර වට.......

කිංකිණියෙ හඬට මට

වැඩිවෙනා හද ගැස්ම

යන්න උඹ ලන්ව ඇත

කොහොම මම ඉවසම්න්ද.......

නොම එනා අතීතෙට

දිව යන්න වරෙන් අද

සමරමුද එහි සුවඳ

ගුලි වෙලා සිහිසුන්ව.......